Szlak na Halę Gąsienicową przez Dolinę Jaworzynki - Wysokie Tatry zimą

Dzień pierwszy spędzony w malowniczej Dolinie Kościeliskiej, gdzie m.in. zmagaliśmy się z Jaskinią Mylną (i swoją drogą nie do końca nam to wyszło), a w drodze powrotnej wspinaliśmy się - współpracując przy tym z innymi turystami - po łańcuchach w Smoczej Jamie dobiegł końca. Pozostaje decyzja - jaki szlak obieramy jutro? A powiem Wam - apetyt rośnie w miarę jedzenia! Wybraliśmy się na Halę Gąsienicową przez Dolinę Jaworzynki.

Jesteście w Tatrach i zastanawiacie się jaką trasę dzisiaj wybrać? Jeśli jeszcze nie mieliście okazji, to z czystym sumieniem mogę polecić Wam właśnie szlak na Halę Gąsienicową  przez Dolinę Jaworzynki, który przepełniony jest magicznymi widokami. Właśnie o tym będzie w dzisiejszym wpisie, bo nasz wybór padł właśnie na niego. 

Myślę, że śmiało mogę powiedzieć, że większość moich ulubionych zdjęć* zrobionych podczas naszych listopadowych, tatrzańskich wędrówek pochodzi właśnie z dnia, w którym postanowiliśmy wyruszyć w stronę Murowańca**. Najlepsze (oczywiście nieobiektywnie) z nich część z Was z pewnością będzie kojarzyć z facebook`a. Jednak zdjęcia na blogu to nie zawsze te "naj". Często goniąc współtowarzyszy pykam zdjęcia (dosłownie: w biegu) na prawo i lewo, żeby potem móc pokazać Wam może i fotograficznie totalne dno, ale jak wyglądał dany fragment trasy.

*już czuję, że ze względu na ich ilość ten wpis będzie miał dwie części,
bo inaczej nikt nie dotrwałby do końca

**dla niewtajemniczonych: schroniska na Hali Gąsienicowej

Wysokie Tatry - olaboga! Czy ja dam radę?

Wysokie Tatry - brzmi poważnie, co? Ten akapit dedykuję laikom, czyli osobom takim jak ja. Myślę, że trasę do Murowańca tak naprawdę może pokonać każdy. Uwierzcie - Wysokie Tatry Wam nie straszne*, to tylko tak wyniośle (i przerażająco zarazem) brzmi. W pierwszym wpisie z górskiej serii wspominałam o jednej z moich przedwyjazdowych obaw, którą był brak kondycji. Okazało się, że bez problemu podołałam, a uwierzcie mi - wyobrażałam sobie, że po przejściu 1/3 będę chciała zawracać - więc myślę, że podoła każdy. Wiadomo - jedni szybciej, inni wolniej, ale przecież w górach nie chodzi o to, żeby być pierwszym, nie? :) 

Oczywiście mówiąc trasa dla każdego - pamiętajmy: w granicach rozsądku.

*oczywiście w tym konkretnym przypadku

Hala Gąsienicowa - Doliną Jaworzynki czy przez Boczań?

Udając się w stronę Hali Gąsienicowej można obrać dwie trasy - przez Dolinę Jaworzynki bądź przez Boczań. Przyjaźniej brzmiała Dolina Jaworzynki (plus K. akurat tędy nie szła), więc wybór był oczywisty. W drodze powrotnej - dla odmiany - wybraliśmy szlak przez Boczań. Oba mają podobny stopień trudności i identyczny szacowany czas przejścia.

Jeśli o mnie chodzi - do gustu zdecydowanie bardziej przypadła mi trasa przez Dolinę Jaworzynki. Kto wie, może było to spowodowane tym, że sporo górskich widoków zdążyłam zobaczyć, więc nie robiło to już na mnie aż takiego wrażenia, a może po prostu tych widoków było mniej? Nie wiem. Trasa przez las jakoś się dłużyła, a w dodatku było bardzo ślisko, co znacznie utrudniało schodzenie, bo można było powybijać zęby. Chociaż muszę przyznać, że początkowy (schodząc) fragment od Przełęczy Między Kopami, gdzie idzie się grzbietem góry jest naprawdę zjawiskowy!

Myślę, że niezależnie od wszystkiego - najlepiej rozważyć jednak wejście jednym szlakiem, a zejście drugim.

Szlak na Halę Gąsienicową przez Dolinę Jaworzynki 

Przechodząc do konkretów i do fotorelacji (zdjęcia "w biegu" też się pojawią, a nawet będą przeważały) - pierwszy fragment trasy na Halę Gąsienicową wiedzie przez las i nie jest zbyt wyczerpujący.

Zaraz za zakrętem naszym oczom ukazuje się rozległa Dolina Jaworzynki i magiczne widoki, więc zdjęciom nie było końca :

Światło potrafi czasem być moim sprzymierzeńcem

Zdjęcia zrobione, więc wędrujemy dalej. Na początku jest fajnie - można spokojnie delektować się widokami.

Żeby nie było - dalej też jest fajnie, choć trzeba w to włożyć dużo więcej wysiłku, bo zaczyna się robić stromo. Aparat schowany. Maszeruję po kamiennych stopniach myśląc, że serce może mi nie "wyskoczy", więc jak już mam stawać to dopiero w najbliższym "punkcie widokowym" (nie ma, że boli! :D). I tak też się stało - krótki postój na łyk gorącej herbaty po stromym podejściu... no i na kanapkę, żeby mieć energię na dalszą część trasy na Halę Gąsienicową.

Popite, pojedzone, kilka zdjęć jest - człapiemy dalej. Pod górę*. W poszukiwaniu kolejnego punktu widokowego, gdzie będzie można chwilę odsapnąć i rozkoszować się pięknymi krajobrazami. Wszędzie było pięknie, ale na wąskiej drodze raczej stawać nie będziemy, więc mam na myśli raczej większe zatoczki. 

Dalsza droga wiedzie chwilę przez las, a potem znów wychodzimy na otwartą przestrzeń:

*chociaż będąc w górach - chyba nie jest to zaskoczeniem ;)

I już wiadomo, kto zjadał wszystkie batoniki :) 

Nad nami niebo było idealne (pogoda wręcz wymarzona), ale już w oddali było widać spore zachmurzenie. Nie zwiastowało to niczego dobrego. Cóż - pogoda w górach zmienną jest.

zbierające się nad Giewontem chmury

Jeszcze trochę pod górę i docieramy do punktu, w którym łączą się oba szlaki wspomniane na początku, czyli do Przełęczy Między Kopami.

Zawsze jak oddaje aparat - dostaję głupawki 

Skoro doszliśmy do punktu kulminacyjnego (no dobra, może nie do końca, bo do Hali Gąsienicowej jeszcze kawałek) to pozwolę sobie na tym zakończyć dzisiejszy wpis. Podsumowując - Szlak na Halę Gąsienicową przez Dolinę Jaworzynki to świetna opcja na pierwszy wypad w Wysokie Tatry. Widoki naprawdę cudowne!

Już niedługo będziecie mogli przeczytać o dalszej części wyprawy, czyli o samej Hali Gąsienicowej (wpis już jest!) i naszym powrocie przez Boczań. Dowiecie się też czemu wracałam bez aparatu.

Trzymajcie się,

Dyrdymała