Spacer szlakiem w Dolinie Kościeliskiej i Jaskinia Mylna

Dziś opowiem Wam co nieco o naszej tatrzańskiej rozgrzewce, czyli wizycie na szlaku w Dolinie Kościeliskiej. Dowiecie się też jak bardzo zmyliła nas Jaskinia Mylna i który odcinek trasy został przeze mnie mianowany ulubionym.

Dolina Kościeliska szlak - dlaczego akurat ona i jakie są ceny?

Pierwszego dnia, gdy moje obawy co do kondycji fizycznej przed pobytem w górach, o których wspominałam w poprzednim wpisie były dalej na tapecie - wybraliśmy się wszyscy na spacer do Doliny Kościeliskiej. Dlaczego akurat ona? W zasadzie już myśląc o wyjeździe wiedziałam, że chce zobaczyć właśnie ją - znajomi opowiadali, wszyscy polecają, a ja jeszcze tam nie byłam! Swoją drogą - marzą mi się jeszcze krokusy z Chochołowskiej - kto wie, może w przyszłym roku? :) Wracając do Kościeliskiej - jednorazowy wstęp kosztuje 5 zł (bilet normalny) lub 2,50 zł (bilet ulgowy).

Już od momentu, w którym weszliśmy na szlak (wystartowaliśmy z Kir) - wiedziałam, że pokocham Tatry, ale jeszcze nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo. Ośnieżone choinki i szczyty wyglądały po prostu magicznie*. Ja, już tradycyjnie - od momentu wejścia na szlak goniłam wszystkich z aparatem, czego potwierdzenie macie chociażby poniżej:

*dowody w najbliższych kilku wpisach :)

CO WARTO ZOBACZYĆ w D. Kościeliskiej, czyli jaskinie pod lupą

Żeby nie było tak monotonnie i żeby zobaczyć coś więcej - w planach mieliśmy odwiedzenie jaskiń. Na nasze nieszczęście* najbardziej znana, czyli Jaskinia Mroźna była nieczynna (można ją zwiedzać tylko do 30 października).

*chociaż suma summarum to chyba wyszło całkiem nieźle, ale o co chodzi dowiecie się za chwilę

JASKINIA MYLNA - o co chodzi z tą nazwą?

Idąc Doliną natrafiliśmy na drogowskaz do Jaskini Mylnej (15`), której w naszych planach nie było... ale czemu nie? Nie udało nam się zobaczyć Mroźnej, więc idziemy! Na początku lekkie podejście z łańcuchami - już wtedy poczułam, że łańcuchy to super sprawa i oby jak najwięcej takich atrakcji. Potem już cały czas po kamieniach w górę (powiem Wam w tajemnicy, że byłam mokra!... a to niby tylko 15-sto minutowe podejście). Gdy doszliśmy do celu - od razu wiedzieliśmy, że było warto. Widoki z Jaskini cudowne.

Spędziliśmy tam sporo czasu na robieniu zdjęć, przez co mój aparat odmówił dalszej współpracy, bo zapomniałam go naładować dzień wcześniej.

Ku naszemu zaskoczeniu problem pojawił się w momencie, w którym nasyciliśmy się zdjęciami i zamierzaliśmy iść dalej. Zaczęliśmy iść w głąb jaskini - idziemy, idziemy i nagle... uwaga!  uwaga!.... wyszliśmy znów na jej początek... Jedni mówili, że no przecież tak ma być - schodzimy tą samą drogą i tyle, bo jak niby inaczej? Drudzy upierali się, że przecież była adnotacja, że szlak jest jednokierunkowy i na pewno przechodzi się jakoś jaskinią dalej, żeby potem zejść inną drogą. Niezależnie od wszystkiego - już w tym momencie wiedzieliśmy, że nazwa jest słuszna.

Dobra czemu by nie spróbować - robimy podejście nr 2. Idziemy święcąc latarkami* w koło i szukamy jakichkolwiek znaków. W ostatnim momencie na ścianie ujrzeliśmy czerwoną strzałkę w dół. Trochę nie dowierzaliśmy, bo niby była szczelina, ale żeby przejść w tym miejscu trzeba byłoby się czołgać ( i tu uwierzcie mi - niczego nie wyolbrzymiam). C. zdjął plecak, położył się na ziemi i próbował poświecić latarką, żeby zobaczyć co jest dalej. Niestety - nic nie było widać, więc stwierdziliśmy, że czołgać się po mokrym podłożu nie będziemy, nie wiedząc w dodatku co jest dalej i czy w ogóle trasa prowadzi właśnie tędy...

*no dobra - kłamię - mieliśmy tylko telefony :)

Finalnie zeszliśmy tą samą drogą, którą weszliśmy, a zagadka została rozwiązana dopiero w pokojach. Tak - tam trzeba się czołgać, a dalej idzie się przez kolejne korytarze jaskini, czemu towarzyszą łańcuchy, więc już wiem, że któregoś lata muszę tam wrócić. Poza tym internety mówią, że to najciekawsza z jaskiń!

Początkowy tytuł wpisu i mój zamysł był troszkę inny, ale, że po raz kolejny trochę mnie w tej relacji poniosło* - pozwolę sobie w tym miejscu zakończyć i powrócić do Doliny Kościeliskiej w kolejnym wpisie. To właśnie w nim dowiecie się, co udało się nam zobaczyć w drodze powrotnej - zdradzę Wam tylko, że zaliczyliśmy kolejną jaskinię! Na wstępnie wspomniałam, że dowiecie się, który odcinek okrzyknęłam moim ulubionym, ale wyszło jak wyszło i będziecie musieli poczekać na kolejny wpis. Wrzucę też kilka zdjęć z samego spaceru Doliną, które jak widzę przypadły Wam do gustu (pojawiły się już na moim profilu na facebooku). 

*czytaj: rozpisałam się

Świąteczne uściski.

Dyrdymała