Szlak na Halę Gąsienicową zimą, czyli jak tu nie kochać Tatr?

Cześć i czołem!

W poprzednim wpisie poopowiadałam Wam trochę o możliwych do obrania dwóch szlakach na Halę Gąsienicową; wspomniałam, że Wysokie Tatry wcale nie są takie straszne, a przede wszystkim pokazałam Wam jak wygląda trasa wiodąca przez Dolinę Jaworzynki. 

Wędrówkę zakończyliśmy w Przełęczy Między Kopami, czyli miejscu, gdzie oba szlaki, które można obrać na początku łączą się ze sobą. Dziś zabieram Was w dalszą drogę - od Hali Gąsienicowej wd. znaku dzieli nas jeszcze 30 min marszu. Powiem Wam też (tak jak obiecałam) - dlaczego wracałam bez aparatu. To co, kto idzie ze mną? ;)

Szlak na Halę Gąsienicową zimą, czyli piękne widoki

Ten ostatni fragment - w porównaniu do poprzednich - nie jest nader wyczerpujący. Pod koniec nawet (wyjątkowo) wiedzie w dół, więc jak już dojdziecie do Przełęczy - pamiętajcie: dalej "z górki".

P., K. i ich telefony w akcji

No i dotarliśmy do celu, a naszym oczom ukazują się takie oto widoki:

Poza domkami z polany Jaworzynki, które widzieliście w poprzednim wpisie - zdecydowanie najbardziej magicznymi według mnie były właśnie te z samej Hali Gąsienicowej. Powiedzcie:

Jak tu nie kochać gór? 

Przyznam, że poniższy kadr to jeden z moich ulubionych z całego wyjazdu:

Obowiązkowa wizyta w Murowańcu

Po nacieszeniu oczu i zrobieniu zdjęć ruszamy w stronę Murowańca, coby się nieco ogrzać. Droga wiedzie w dół, a ślepiom ukazuje się upragniony widok, czyli dach schroniska.

Powiem szczerze, że budynek pękał w szwach, ale na szczęście udało nam się dosiąść do jednego ze stołów. Zjedliśmy kanapki, wypiliśmy herbatę i ruszyliśmy w drogę powrotną... chociaż tak nie do końca, bo tutaj nasza wycieczka podzieliła się na dwa.

Z Hali Gąsienicowej do Czarnego Stawu - dlaczego mnie tam nie było

Pogoda zdecydowanie się popsuła - zaczął sypać śnieg i zrobiło się szaro-buro. Już od Przełęczy Między Kopami padało coraz bardziej. Zresztą widać to na zdjęciach, bo jeszcze w poprzednim wpisie na niektórych z nich mogliście zobaczyć piękne, błękitne niebo.

Ja i P. stwierdziłyśmy, że nam to już wystarczy, bo przecież musimy mieć siły na kolejny dzień, a K. i C. zdecydowali, że skoro są już tutaj to udadzą się jeszcze szlakiem w stronę Czarnego Stawu Gąsienicowego. 

Prawdopodobnie - gdybym miała pewność, że już nie czeka mnie wędrówka stromo pod górę, to pewnie bym się skusiła (chociaż pogoda też mnie trochę przerażała). Ale, jako, że nikt nie potrafił mi w 100% powiedzieć jaka dokładnie jest ta trasa - stwierdziłam, że jednak udam się razem z P. w drogę powrotną. Tutaj stała się rzecz niesłychana, bowiem oddałam aparat w ręce C., który jednocześnie dostał nakaz: 

"Masz aparat. Rób dużo zdjęć"

Ale dzisiaj ich Wam nie pokażę (taka będę - a co!). Jak ktoś jest ciekawy jak mu poszło - już niedługo kolejny wpis*, w którym zabiorę Was (w zasadzie to wcale nie ja) w stronę Czarnego Stawu Gąsienicowego.


*edit: wpis już jest - szlak z Murowańca nad Czarny Staw Gąsienicowy 

Trasa powrotna, czyli tym razem idziemy z Hali Gąsienicowej przez Boczań

Jako, że do Hali Gąsienicowej wybraliśmy trasę przez Dolinę Jaworzynki - postanowiliśmy, że wracamy przez Boczań, bo przecież to zawsze coś nowego! Docieramy do punktu, w którym szlak rozdziela się na dwa wspomniane na początku i ruszamy w prawo, zgodnie z ustaleniami. 

Początek trasy przez Boczań uchwycony już przez C.

Pierwszy fragment trasy bardzo przypadł mi do gustu, bowiem idzie się grzbietem gór, a widoki są wspaniałe! Aparatu nie miałam, ale nie omieszkałam zrobić kilku zdjęć telefonem. Dalsza część wędrówki, która prowadziła przez las strasznie mi się dłużyła, musieliśmy (o czym już wspominałam) uważać, żeby nie powybijać zębów, bo było strasznie ślisko.

ale ze mnie modelka!

Na koniec, wraz z P. - w oczekiwaniu na drugą część naszej ekipy - raczyłyśmy się gorącą czekoladą i frytkami w jakimś barze (wiem, wiem, idealne połączenie). Właśnie tak zakończyła się nasza górska przygoda dnia drugiego.

A teraz przyznajcie się - kto już planuje majówkę? 

Mamy tu może kogoś, kto wybiera się w góry?

Zimowe uściski,

dyrdymała.