Istrio witaj - morze, meduzy, Pula i malownicze Rovinj, czyli road trip no. 2

Skoro cały czas mowa o "ostatnich, prawdziwych wakacjach"*, to pozwolę sobie kontynuować. Wspomniałam, że na wenecko-toskańskim road tripie się nie skończyło i tak właśnie było. Drugi - dłuższy i dalszy - zaprowadził nas finalnie aż do... Rzymu! Bo przecież wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, nie?

A co było wcześniej - dowiecie się właśnie w tym wpisie. 

*jak ktoś jeszcze nie wie o co chodzi - zapraszam do wpisu "Wenecja moim okiem"

Liczba uczestników wyprawy wzrosła z 2 do 4. Naszym pierwszym celem była Chorwacja. Zapewne temu krajowi poświęcę jeszcze w przyszłości niejeden wpis, ale jeśli chodzi o ten konkretny wypad to tym razem padło na Istrię.

Chorwacja - dla kogo? 

Z Polski wyruszamy nocą, na miejscu kwaterujemy się w apartamencie w malutkim miasteczku Vinkuran. Celem tegorocznego pobytu w tym kraju było przede wszystkim morze. Dla osób, które kochają pływać, a pływanie z maską i rurką nie jest im obce - Chorwacja wydaje się być idealna. Blisko, tanio i całkiem fajnie. Przezroczysta woda to na pewno chorwacki atut, dzięki któremu można śmiało podglądać morskie życie. 

Chociaż są też mniej przyjemne aspekty, których mieliśmy (nie)przyjemność doświadczyć w tym roku. 

Tajemnicze, ogromne meduzy - czy warto się bać?

To był mój nie wiem 4? 5? raz w Chorwacji i do tej pory nie spotkałam czegoś takiego. O czym mowa? A no o meduzach. Chociaż myśląc meduza zazwyczaj wyobrażamy sobie małe, oczywiście parzące "żyjątko". Tym razem było inaczej. To było MON-STRUM. Unosiło się na wodzie, pływało pod wodą, leżało na plaży i przede wszystkim - budziło ogromne zainteresowanie wszystkich turystów. Tak naprawdę to nie byliśmy do końca pewni co to, bo nigdy wcześniej nie słyszeliśmy o meduzach gigantach. Żeby nie było, że opowiadam niestworzone historie - są dowody (!) :

Ja (panikara numer jeden) oczywiście nie mogłam przełamać strachu i nie wchodziłam do wody pierwszego dnia, bo przecież w każdym momencie fala może narzucić na mnie to obrzydlistwo, no nie? Pozostali kompani wyprawy byli równie zdezorientowani i lekko wystraszeni, jednak podjęli próby wchodzenia do wody - oczywiście ostrożnie i z oczami dookoła głowy. Podobno głębiej ślad po nich ginął, ew. jakaś jedna, zagubiona, ale na otwartej przestrzeni nie było problemu z ich dostrzeżeniem. Mnie to jednak nie przekonało - mogli mówić co chcieli - mnie nie namówią. Wytrzymałam nie wchodząc do wody - po cichu licząc, że może to jakiś przypływ i jutro będzie po sprawie. Czy było? A no nie. Może przy brzegu było ich już mniej, więc odważyłam się wejść, ale przyznam, iż było to dla mnie nie lada wyzwanie i pokonanie własnego lęku. 

Wśród naszej czwórki te gigantyczne meduzy to nie meduzy, a baniole. Skąd nam się to wzięło? "Plaża", którą sobie upatrzyliśmy i na której po raz pierwszy je zobaczyliśmy - położona była nieopodal miasteczka Banjole (zobaczcie sobie na mapce z początku wpisu). I tak nam zostało do dziś - gdy tylko wspominamy ten wyjazd - baniole są numerem jeden wśród opowieści! 

Jeśli ktoś zada Wam kiedyś pytanie "Ogromne meduzy w Chorwacji - co to jest?" - możecie śmiało odpowiedzieć, że baniole :)!

Summa summarum, od właścicieli domku dowiedzieliśmy się, że owszem są to meduzy, jednak podobno niezbyt "groźne". Co by nie mówili - zderzenie czołowe z taką "potworą" na pewno nie należałoby do najmilszych! W późniejszych dniach upatrzyliśmy sobie już stałe miejsce (widoczne na zdjęciach z początku wpisu) - skały plus wejście do wody od razu na głębię i muszę przyznać, iż tam było dużo lepiej. Raz na jakiś czas zobaczyło się jakąś baniolę, a tak to można było bezstresowo (!) podziwiać różnokolorowe rybki. Kolory wody przepiękne!

Oczywiście nie samym morzem człowiek żyje - bez wieczornych wycieczek się nie obyło. 

Zapraszam też do inncyh wpisów:

1. Chorwacja informacje praktyczne 
2. Dalmacja - Omis i Makarska
3. Dalmacja - Split co zowbczyć 

Istria - co warto zobaczyć? 

My odwiedziliśmy Pulę i Rovinj.  

#1 Pula  - zwiedzanie i zabytki

Pula, położona w głębokiej zatoce - jest największym miastem półwyspu Istria. Jej głównymi zabytkami są amfiteatr, łuk Sergiusza oraz Świątynia Augusta. Są też ciekawe bramy, Ratusz i Katedra.

Kilka ujęć z Puli (chociaż trudno tutaj o zdjęcia na których nie ma pozujących osób ) - głównie amfiteatr. Swoją drogą mógł on pomieścić aż 23 tys. widzów, co czyni go szóstym co do wielkości obiektem tego typu na świecie. Jest również jednym z najlepiej zachowanych obok Koloseum w Rzymie (o tym być może już w następnym wpisie!) i Al- Dżamm w Tunezji. (źródło: Wikipedia)

Zwiedzanie Amfiteatru jest płatne - dorośli: 50 kun, studenci/uczniowie: 25 kun.

Świątynia Augusta:

Łuk Sergiusza - nazywany przez Chorwatów złotą bramą, wzniesiony k. 30 r.p.n.e.

#2 Rovinj - piękno Istrii 

Rovinj, czyli urokliwe miasteczko z milionem urzekających knajpek z widokiem na morze. Zachwyca Starówką oraz kamieniczkami z czerwonymi dachami. Nie bez powodu nazywają Rovinj najpiękniejszym miastem półwyspu. Zobaczcie sami: 

Co do samych zabytków - znajdziecie tam m.in. królującą nad miastem Katedrę Św. Eufemii  (zdjęcia poniżej) czy pozostałości murów miejskich. 

#pornfood musi być! Jako, że jestem osobą nierybną - na moim talerzu tym razem zagościł akurat indyk. Niby nic i pewnie nie dodałabym tego zdjęcia, gdyby nie fakt, że był to najlepszy filet z indyka jaki jadłam! Mniam!

Tradycyjnie - do następnego!
dyrdymała.

PS. Jak już dwie osoby mówią, że fajnie się "Ciebie czyta" - to wiedz, że coś się dzieje! A co? A no Dyrdymała się rumieni! ;)